Uitslapen, dat had ik even nodig. Om 9:30 word ik wakker. Met twee lange en intensieve dagen achter de rug, lijkt het of ik vandaag een beetje vrij heb. Mijn afspraak is pas laat in de middag. In de morgen schrijf ik mijn blog over dag twee. Daarna ga ik wandelen met Rob. Het is prachtig weer en de zon voelt warm op mijn gezicht. Vandaag wandel ik overal naartoe, in het bos, naar de winkel en naar mijn bezoek. Ik kan geen genoeg krijgen van de zon.

Een thuiswedstrijd

Vandaag mag ik naar Ger en Jeanne, dorpsgenoten. Ze zijn bekenden, maar ik ken hen niet goed. Meer vanuit de verte, we groeten als we elkaar tegenkomen. Ger heeft een tijdje meegedaan in het combo van het koor waar ik bij zat, maar dat is meer dan tien jaar geleden. Ger heeft mijn boek besteld. Hij is zelf fotograaf en vond dit een mooi project om te steunen. Hij las erover op facebook, omdat de Rietstek, ons gemeenschapshuis, één van mijn berichten had gedeeld. Delen helpt dus!

Hoe kom je nu tot de beelden?

Onder het genot van een kopje thee overhandig ik het boek. Jeanne heeft meteen de kruidenthee gemaakt die ik als attentie aan hen heb gegeven. We praten wat. Ger en Jeanny bekijken het boek, met complimenten voor de foto’s. Ger, die zelf fotograaf is, wil graag weten hoe we tot de beelden zijn gekomen. Dat is een vraag die ik veel gesteld wordt. Dus ik vertel.

Ik heb voor Jan, de fotograaf, een samenvatting van mijn verhaal geschreven. Het mocht een soort script zijn voor de foto’s. Beelden die in mij opkwamen, beschreef ik erbij. Jan heeft een moodboard gemaakt met een groot aantal beelden – passend bij het onderwerp – met uiteenlopende stijlen. Hij vroeg mij daaruit te kiezen, want een stijl is belangrijk. Mijn keuze viel vooral op foto’s die zwart-wit (of sepia) waren, wat rauw en kwetsbaar, soms naakt. We hebben daarom gekozen voor zwart-wit foto’s in ons project, soberheid en kwetsbaarheid. Pas op het moment dat ik bij Jan mijn eerste fotoshoot ging doen, liet ik echt tot me doordringen dat ik dus een aantal keer naakt mocht poseren. Dat was wel even slikken.

De beelden bij het verhaal hebben zich stap voor stap ontwikkeld, vooral de ‘volwassen beelden’. Jan heeft de fotoshoots met de twee modellen gedaan en veel verschillende foto’s van hen gemaakt, waaruit we prachtige foto’s hebben gekozen. Het proces met mij had iets langer tijd nodig. We  hebben we steeds een beperkt aantal foto’s per keer gemaakt. Beiden hadden we tijd nodig om de beelden met mijn verhaal te combineren en ook te bepalen hoe we het wilden hebben. Jan denkt in beelden en ik in woorden, dus onze werelden combineren, was een uitdaging. Door steeds een stap te zetten in het proces, van het in beeld brengen van het verhaal, ontwikkelde zich een volgende stap.

Boek signeren

Natuurlijk mocht ik het boek nog signeren. Bijna waren we vergeten nog een fotomomentje te doen. Deze keer een signeerfoto, die bij een boeklancering niet vergeten mag worden.

Informatie

Het boek ‘Mijn schaduw in het licht’ is te bestellen via deze link of via bol.com. Voor vragen over deze boekentoer, lezingen of coaching/therapie, kun je contact met me opnemen.
Mijn crowdfundingscampagne loopt binnen twee dagen af. Mocht je nog willen bijdragen, dan kan dat via Voor de kunst.